The Spirit of Wine

WINTERTIJD IN HEEMSKERK | Lowie en Jennifer runnen samen de slijterij ‘The Spirit of Wine’: een winkel waarin, naast de vele flessen, ook een open haard, twee fauteuils en een hond centraal staan. ‘We wonen hier ongeveer,’ vertellen ze. Dus we vonden het wel leuk dat de winkel een huiselijke sfeer zou hebben. Mensen vinden het hier weleens een soort wijnbibliotheek. Dat zien we als een compliment.’
In 2005 opende Lowie de winkel, toen nog zonder Jennifer. ‘Ik kwam Lowie tegen toen hij de winkel al had,’ zegt ze. ‘Hij heeft me besmet met zijn ondernemersvirus. We hebben ook echt gezamenlijke passie: voor wijn, maar ook voor mensen.’
‘Heel belangrijk,’ zegt Lowie. ‘Mensen komen vaak met een verhaal dat ze kwijt willen. Hele mooie, maar ook trieste verhalen. Laatst was er een klant die vertelde dat hij het eind van het jaar niet zou gaan halen. Meteen daarna kwam er een stel dat binnenkort zou gaan trouwen. Je moet in dit vak snel kunnen schakelen. Dat klanten persoonlijke verhalen delen, vinden we erg belangrijk. Zo krijg je uiteindelijke het beste contact. Contact dat je nodig hebt om de juiste wijn aan te kunnen raden. Dat is ook de reden dat mensen terugkomen. Niet alleen voor onze producten, maar ook voor de oprechte gesprekken. En de gezelligheid, natuurlijk. Onze hond loopt hier bijvoorbeeld altijd rond en er wordt soms muziek gemaakt. Er staat een piano en ook altijd wel een gitaar of twee. Met de Kerst was het een keer enorm druk: de hele winkel vol, verschillende mensen wilden wat vragen, de telefoon ging… Toen dacht ik, dit is het moment om een liedje te spelen. Dan ga je zingen en heeft niemand meer het gevoel dat ze aan het wachten zijn.’

Lakzegels en Champagne
‘De afgelopen decembermaand was natuurlijk gekkenwerk bij ons,’ vertelt Lowie. ‘Maar ook in die drukte helpen we onze klanten graag met wijn-spijs combinaties: de ideale wijn kiezen bij een menu. Elk budget is dan ook welkom. We vinden het een mooie uitdaging om bij een hoofdgerecht een wijn met de beste prijs-kwaliteit verhouding te zoeken, maar het is natuurlijk ook geweldig om carte blanche te krijgen voor een groot diner.
In december bestaat de helft van ons werk uit cadeautjes inpakken. Maar daar besteden we bij elke fles evenveel aandacht aan. We doen bijvoorbeeld overal een echte lakzegel op. Dat heb ik ooit als 12 jarig jochie bedacht: Ik kocht voor Sinterklaas een fles wijn voor mijn vader en die wilde ik opleuken met een zegel. Ik had geen lak, maar wel een rode kaars en een mooie knoop. Dat zag er prachtig uit. Dat is nooit meer weggegaan.
Op Tweede Kerstdag moeten we het hier altijd een beetje verbouwen: dan komt het vol te staan met champagnes. Daar zijn we net zo in thuis als ‘gewone’ wijn. Jennifer is een echte champagne-fan. We zijn ook regelmatig naar de verschillende champagnehuizen geweest. Zo’n wijnreis klinkt leuk, maar het is knetterhard werken: je bent drie dagen alleen maar verschillende wijn aan het proeven en daar je mening over aan het geven. Na die drie dagen heb je vooral erg veel zin in een koud biertje.’

Karakter
‘Alles wat we verkopen, moet karakter hebben. Daarom hebben we alleen Schotse en Ierse whiskeys. Dus geen Japanse, bijvoorbeeld. Want in Japan kunnen ze één ding heel goed: namaken. Het is een beetje alsof je een Harley Davidson wilt, maar dan toch maar een Yamaha Chopper koopt. Met die motor is niks mis: start altijd en gaat nooit stuk. Echt een topmotor. Maar het mist wel precies waar het om gaat: karakter. Hetzelfde geldt voor whiskies en wijnen. Er moet een klein bouwfoutje, een kleine imperfectie in zitten.
We staan echt achter alles dat we hier hebben staan. We kennen niet alleen de smaak van elke wijn, maar ook de maker en het verhaal erachter. Dat echte verhaal vinden we belangrijk om te vertellen. Je proeft meteen zoveel meer als je weet wat er allemaal achter zo’n fles schuil gaat. We willen alleen de lekkerste wijnen in de winkel hebben en om dat te garanderen, hebben we ook elke fles geproefd. Sterker: de voorraad die hier staat is misschien maar 10% van wat we de afgelopen jaren geproefd hebben. Het zal je dan ook niet verbazen dat ik een vaste parkeerplaats bij de glasbak heb!’